“Маладосць” у пошуку
Прадаўжэннем свята «Не знікне цуд прыгожага пісьменства», якое адбылося ў першы вераснёўскі дзень ля помніка Цётцы ў Шчучыне, стала літаратурная сустрэча «за круглым сталом» у раённай бібліятэцы і мела вельмі паэтычную назву «Гартаючы старонкі «Маладосці».
Са сталіцы прыехалі намеснік галоўнага рэдактара часопіса «Маладосць» Дзмітрый Шулюк і аўтар вершаў, што друкуюцца ў выданні, паэт Віктар Лупасін. Таксама са сваімі вершамі ў імпрэзе прынялі ўдзел аўтары Шчучыншчыны: Ганна Каспер, Кацярына Дзямідава, Галіна Бяляўская і аўтар гэтых радкоў.
– Акрамя эксперыментальнай тэндэнцыі, што выразна акрэслілася ў жыцці вашага выдання, якія яшчэ задумы маеце на мэце? – запытала вядучая, загадчык аддзела абслугоўвання і інфармацыі Валянціна Будрэвіч у Дзмітрыя Шулюка.
– Пошукі ў жанравым і стылёвым плане мы разгарнулі некалькі год таму. Смела давяраем маладым аўтарам з выбарам тэмаў, жанраў, стылістыкі. Таму чытач знаходзіць ў часопісе творы класічнага плана, добра вядомага вершаскладу і вершы-верлібры, папросту вершы без рыфмы і рытму ці з чымсьці адным. У прозе таксама не цураемся інавацый і знаходзімся ў пошуку. Як і раней, будзем далучаць чытача да перакладзеных твораў аўтараў замежжа.
– У адным з апошніх сёлетніх нумароў «Маладосці» прайшоў цікавы для Шчучыншчыны матэрыял пра Валерыя Урублеўскага. . .
– Рэдакцыйнай калегіі гэты артыкул вельмі дарагі, бо ён даследуе замежны перыяд жыцця вашага земляка. Хочацца, каб беларусы больш канкрэтна, паэтапна ўяўлялі жыццё В. Урублеўскага не толькі як генерала Парыжскай камуны. У часопісе наогул прымальна ставяцца да гістарычнай праўды, якая цяпер усё больш і часцей да нас вяртаецца. Так і з Валерыем Урублеўскім. Запрашаю тых, хто не паспеў пазнаёміцца з артыкулам, прачытаць яго ў нашым часопісе, – заклікаў Дз. Шулюк.
Сапраўды, цяперашнія нумары «Маладосці» настолькі па-філасофску асэнсаваныя, што нярэдка прыходзіць думка, а ці па сіле звычайнаму чытачу іх асобныя старонкі. Дый замежныя пераклады таксама парой патрабуюць некаторай літаратурнай падрыхтоўкі дзеля разумення. Так, жыццё імкліва і незваротна рухаецца ўдалячынь і баяцца навізны няварта, бо кожнаму аўтару наканавана быць у нейкай ступені і прадказальнікам, а не толькі «спісваць» сённяшні дзень.
Малады сталічны паэт Віктар Лупасін прадэманстраваў не толькі творчыя паэтычныя знаходкі, але і артыстычнае ды вакальнае майстэрства. Дзякуй гасцям за шчырасць, але што яны адразу пакінулі аўдыторыю па выступленні – крыху засмуціла. Бо прысутным хацелася задаць ім некаторыя пытанні. Напрыклад, чаму ў Беларусі перасталі прысвойваць званне Народны пісьменнік? Выдатны майстра слова Генрых Далідовіч не менш за іншых зрабіў на ніве гістарычнага даследавання праз мастацкую літаратуру ўглыб аж да пачатку Вялікага княства Літоўскага, аж да князя Міндоўга, да Навагрудка. Кагосьці з прысутных засмучае той факт, што не так часта трапляюцца ў той жа «Маладосці» аўтары з перыферыі.
Ёсць і на Шчучыншчыне прыхільнікі прыгожага пісьменства. Напрыклад, Ганна Каспер, якая брала слова «за круглым сталом», шмат друкуецца са сваімі вершамі. Гарманічна прагучалі на сустрэчы творы на рускай мове настаўніцы трэцяй гарадской школы Кацярыны Дзямідавай. Даўно ведаюць чытачы лірыку і гумар Галіны Бяляўскай.
На гэтым свята беларускага слова не скончылася, бо працэс узбагачэння літаратуры – працэс бясконцы. А работнікі раённай бібліятэкі Таццяна Сосна, Ірына Гудач, Валянціна Будрэвіч і іншыя, хто прыняў актыўны ўдзел у мерапрыемстве тым днём, вельмі паспрыялі нашаму роднаму слову.
Источник: https://dzyannica.by/node/12445